for the first time

Het is weer zondag, dus tijd voor een blogje. Dat was het dus vorige week eigenlijk ook, maar toen had ik er geen tijd voor, want ik was druk bezig met SKIEN!! Voor de eerste keer van mijn leven. Tijdens het reisje heb ik van velen gehoord, ‘maar jij ben toch Nederlands, en die gaan toch altijd op wintersportvakantie?’ Dat klopt inderdaad, maar wanneer ik ze vertel dat ik vier weken met mijn familie op zomervakantie ga en dat we zomermensen zijn, dan begrijpen ze het wel. Door deze zonnige instelling van mijn ouders liep ik op skigebied dus ontzettend achter. Het werd daarom dus hoog tijd dat ik het een keer ging proberen en mijn school had een skitrip georganiseerd, dus dit was mijn kans!

Voordat ik op vrijdag vertrok was het nog wel eventjes een gedoetje, want officieel had ik op de zaterdag tijdens de skireis nog de laatste keer theater en ik durfde eigenlijk niet vrij te vragen(ik ben ook een beetje een bangerik als het om dat soort dingen gaat) Maar toch wilde ik heel erg graag gaan, uiteindelijk hebben mijn second years en First years me er van overtuigd dat ik toch echt gewoon moest gaan. Via facebook heb ik toen de lerares maar een berichtje gestuurd. Gelukkig vindt ze me een hele goede student die heel erg hard werkt en alles goed doet(ik denk dat ik vooral weet hoe ik me zo het beste kan voor doen) Dus ze vond het goed, waar ik achter kwam toen ik weer terug was, want ik was gewoon gegaan zonder haar toestemming.

Vorige week vrijdag was hier een vrije dag, het was de independence day of Bosnia(een dag die dus niet gevierd wordt in het Servische gedeelte). Hierdoor konden we op vrijdagmorgen al weg, ik moest om half zes opstaan, maar dat had ik er zeker voor over. Met de bus duurde het zo’n 3.5 uur voordat we bij het hotel waren aangekomen. Met de standaarden die ik hier nu wel gewend ben, was het een prima kamer en prima hotel. Na het dumpen van onze spullen en het aantrekken van de skioutfit zijn we naar het groot Olympisch skicomplex in Jahorina gebracht. Het is super dat ze hier in de jaren tachtig geïnvesteerd hebben in een groot skicomplex, want nu trekt het veel toeristen.
Zo begon op vrijdag mijn eerste echte skiavontuur. Na het aantrekken van de rare schoenen, het hobbelen naar de skibaan en het proberen vastmaken van de ski’s kwam het eerste moment van naar beneden glijden. Het ging goed en ik botste tegen niemand op, wat misschien ook te maken had met het feit dat het een super lieve kleine kinderbaan was, waar alle vierjarigen naar beneden zoefden. Tussendoor heb ik nog lekker pizza gegeten, waarna we een iets hogere helling opzochten. Rond vier uur moesten we weer stoppen en was ik wonder boven wonder zonder vallen de dag doorgekomen.

De volgende dag pakten we het grootser aan: de skilift! De skilift zelf was een net zo grote uitdaging als het naar beneden skiën. De lift is namelijk lekker ouderwets, een ding dat je tussen je benen doet en je zo met je ski’s op de grond omhoog trekt. De eerste keer viel ik halverwege van de lift af, moest ik alles weer naar beneden lopen. Gelukkig ging het daarna wel goed en ben ik een paar keer lekker naar beneden gezoefd. Ook zijn we nog met de skilift helemaal naar de top gegaan! Waarna we een foto gemaakt hadden en daarna weer lekker met de skilift naar beneden zijn gegaan. Ik heb deze twee dagen ontzettend genoten en ik ga het zeker weten nog een keertje doen.

Voor de rest heb ik deze week ook nog palacinke(pannenkoeken) gegeten, huiswerk uitgesteld, huiswerk gedaan, een sleepover gehouden, het TOK festival gehad en geoefend voor de variety show. En deze vrijdag was ik ontzettend blij, want er lag een geel briefje te wachten voor mij in het postvakje van de leerlingen. Dit gele briefje betekent dat er een pakketje op je ligt te wachten op het postkantoor. Ik had een pakje gekregen van mama, papa, Sarah en Barend met allemaal random dingen erin, dat was echt super en kwam net op het juiste moment om mij op te vrolijken.

Een leuke tijd staat op mij te wachten. Ik wens iedereen een fijne week!