tijd

Wat gaat de tijd ontzettend snel. Wat gaat school ontzettend snel. Het voelt als vorige week dat ik in de vijfde begon. Maar niets is minder waar, het schooljaar is al weer bijna afgelopen. Vorige week had ik mijn laatste lesweek en vrijdag de allerlaatste lesdag. Het is zo raar om bij elke les te zitten en te denken, dit is de laatste les ooit Latijn, of kunst, of geschiedenis, het is gewoon afgelopen.

Natuurlijk niet helemaal, ik heb toetsweek gehad deze week en morgen ga ik de laatste toets van mijn WLG carrière maken, dat wordt knallen! Maar ook dan weer, bij elke toets het besef, dit is gewoon de laatste keer, weird. Het zal nooit meer hetzelfde worden. Ik kom terug, dat weet ik zeker, deze paar weken natuurlijk, maar ook met kerst en in de zomer. Het zal altijd mijn WLG blijven, maar niet meer het WLG als leerling, het wordt anders.
Nu is dat ook precies waar ik aan toe ben, iets anders en iets nieuws, maar het starten van iets nieuws betekend ook het afscheid nemen van het bekende. Van alles wat ik nu met veel plezier doe, zwemmend redden, zwemles geven, bijles geven, tonelen op school, dat wordt allemaal verleden tijd.

Maar ik heb nog twee weken en daarin wil ik zoveel mogelijk doen, genieten van de kostbare Hollandse uurtjes, van mijn vrienden en familie, van mijn lieve kindjes die ik zwemles geef, ik kan het nog even koesteren. Voor je het weet is het weg.

Over twee weken vertrek ik weer naar Taizé, daar kijk ik echt naar uit. Heerlijk een week tot rust komen, nu moet er zo veel en is het flinke stress, daar alleen even de sleur van de dag. Het wordt de laatste week met mijn vrienden voordat ik vertrek, een week om nooit te vergeten. Daarna met mijn ouders en broertje en zusje op vakantie, dan 10 dagen thuis en daarna…..