en dan begint school

Zozo, mijn eerste week school zit er alweer op! Routine begint langzaam te komen. Eerst zal ik nog even vertellen over de laatste dagen van de inductionweek, want dat hadden jullie nog van mij te goed.

Zaterdag zat de hele school om kwart voor tien in de aula voor een geweldig praatje over de organisatie van de school, het rooster werd uitgelegd en dat werkt nogal anders dan ik gewend ben. Er is 1 standaard rooster waar alle verschillende blokken in verdeeld zijn. Er zijn acht blokken, waarvan ik er maar vier les heb, wat inhoud dat ik meer free bloks heb dan les. Nu betekent dat dat veel mensen al druk zijn met huiswerk en ikzelf nog niet zo veel te doen heb, maar dat gaat vast en zeker veranderen. Na het praatje over de organisatie van de school kregen we een praatje over de code of conduct, die we ook moesten tekenen. Ze hebben één regel verandert dit jaar, leerlingen onder 18 jaar mogen in het weekend niet meer uit-checken, dus ergens anders slapen dan in de residence als er geen volwassene bij is, omdat ze daar in het verleden problemen mee gehad hebben. En het is de regel binnen bosnië en Herzegovina dat minderjarigen na 11 uur ’s avonds niet over straat mogen zonder meerderjarigen. Het was erg komisch om de verbouwereerde reacties van second-years te horen, al is het wel zuur, want het betekent dat ik het komende half jaar in een weekend niet zomaar kan reizen. Hopelijk is er een manier om hier op een onderuit te komen, want ik ben wel van plan om wat kleine reisjes te maken als dat mogelijk is. Na deze twee praatjes kon ik wat schoolspullen halen. Ik heb notitieblokken gekregen van school. Een potlood en een pen. Aangezien ik daar niet het hele jaar mee kan doen heb ik nog wat bijgekocht, nu ben ik weer blij.

Zondagochtend heb ik iets heel stoers gedaan. Ik heb voor het eerst in mijn leven gerugbyd! Om tien uur begon de wedstrijd, Susac tegen Musala. Musala was helaas beduidend beter, wat er misschien mee te maken had dat susac team bijna alleen maar bestond uit firstyears, maar dat mocht de pret niet drukken. Ik heb zelf een mooie actie uitgevoerd. Ik kreeg de bal aan gegooid, begon met rennen, rende en rende, en toen werd ik een soort van getackeld, ik viel op de grond en had een paar flinke schaafwonden. Na een tijdje werd alleen mijn scheenbeen heel dik en had ik een mega bult, toen besloot ik toch maar om te stoppen. Het werd toch wel een beetje pijnlijk en toen hebben twee lieve co-years me naar Musala gebracht om er ijs op te kunnen doen. Hierna deed het geen pijn meer gelukkig, maar het zag en ziet er wel stoer uit :P

’s Avonds had ik mijn eerste tutor meeting. Een tutorgroep bestaat uit acht leerlingen, First years en second years. Het zijn hele aardige mensen allemaal, maar wel allemaal local, wat betekent dat ze onderling nogal veel local praten. Dan moet ik honderdmaal herhalen of ze Engels willen gaan spreken, we zitten immers op een internationale school. Hopelijk gaat dat de volgende keer beter. Mijn tutor, ivona, is in ieder geval erg aardig (en ze is in Taizé geweest: )

En toen, rompompom…..begon school! Maandag hadden we eerst assembly, waar leerlingen presentaties hielden over hun zomer, zo was er een meisje op summerschool geweest in Duitsland en een paar anderen in Italië. Na dit uurtje luisteren moest ik meteen aan de bak, ik had wiskunde. De leraar die ik heb is nieuw in Mostar. Ze heeft geen ervaring met het IB en ze spreekt niet vloeiend Engels, dat wordt dus een hele onderneming, gelukkig zijn er genoeg mensen waar ik heen kan als ik iets niet helemaal begrijp. Ik heb ook mijn eerste lessen psychologie gehad en ik denk dat dat een erg leuk vak gaat worden. Het is totaal anders dan wat ik tot nu toe heb gedaan, maar wel zeer interessant. Als huiswerk kregen we de opdracht om een liedje uit te zoeken dat we associeren met ons brein. Hierna moesten we tijdens dat we het nummer luisteren met onze ogen dicht iets tekenen. Ik vraag me af wat we daar mee gaan doen, het was grappig huiswerk, ik moet nog maar even genieten van het feit dat het niet veel is.

En zo vlogen de dagen om, niet veel les en veel tussenuren, zodat ik mijn huiswerk op school kan doen, voor ik het wist was het al weer het einde van de week, vrijdag. 's middags was ik naar de food council meeting geweest, voor de verbetering van ons eten. 's avonds was het tijd voor party! Dit feestje was niet zomaar een feestje. Het was gender confusion party. Dus jongens moesten verkleed als meisje en meisje als jongen. Zie hieronder mijn resultaat. Vooral de voorbereiding was leuk, jongens helpen in hun kleren. Het resultaat zien ook. Helaas viel het feestje zelf wat tegen, toen ben ik met een stel mensen naar the beach geweest, een plek aan de rivier, wat wel erg gezellig was.

Vandaag heeft onze school meegedaan aan de wereldwijde schoonmaakactie genaamd let’s do it. In 94 landen in de wereld gaan mensen de straat op om hun omgeving op te ruimen. In Mostar is dit geen overbodige luxe, er ligt hier overal afval. Er zijn te weinig afvalbakken en mensen zijn te lui om hun afval mee te nemen. Ook zijn er geen mensen van bijvoorbeeld de gemeentedienst die afval opruimen. Met een aantal mensen die in Mostar wonen hebben wij een memorialplaats opgeruimd die is opgericht na de Tweede Wereldoorlog. Het probleem is dat niemand zich het lot van deze plek aantrekt, terwijl deze hartstikke mooi is. Er lag overal afval. Met de hele groep hebben we zo’n twee grote containers vol met afvalzakken opgeruimd en we zagen na afloop een mooi resultaat, een echt UWC actie dus.

Nu zijn jullie weer op de hoogte. Ik zal jullie mijn adres geven(hinthint)

Untited World College in Mostar
Anna Bruijn
Spanski trg 1
88000 Mostar
Bosnia and Herzegovina

Veel liefs en tot volgende week!