50 years of UWC en theater, theater!

50 years UWC en theater, theater!
Een maand en een dag zijn al weer voorbij gegaan, een lange tijd, een korte tijd. Er is hier deze week voor mij ontzettend veel gebeurd. Ten eerst bestaat UWC 50 jaar. Het eerste college in Wales is deze week vijftig jaar geleden opgericht. Ons college in Mostar bestaat dit jaar 6 jaar. Ook een reden om in Mostar een feestje te bouwen. We hadden woensdag een fundraising actie. Op de Spanish square hebben verschillende muzikale mensen opgetreden. Ikzelf heb samen met Amber een clownsact opgevoerd, die we met een paar keer oefenen in elkaar hebben gezet. Ik vind het een leuke manier van theater spelen. Het is mijn core CAS, dus dat gaat helemaal goed komen. En na de clownsact stond er een leuke verassing op met te wachten, het pakje van papa en mama is aangekomen. Nu heb ik weer stroopwafels en pepernoten! En een agenda, want daar doen ze in Bosnië en Herzegovina blijkbaar niet aan. In elke boekenwinkel, kantoorwinkel of ander soort winkel waar je misschien verwacht dat er een agenda te koop is, ze hadden het nergens. Nu heb ik een hele coole uit Nederland.

Op vrijdag hadden we een receptie met verschillende onderdelen. En gister was het main event van de verjaardag van UWC. We hebben elk ons land getoond aan de rest van het college en aan mensen in Mostar, want we zijn door de stad gelopen met onze vlaggen. Al zingend en zinnen schreeuwend weet nu heel Mostar van het bestaan van ons college en van Nederland(door het prachtige gezang van de Nederlanders,' hup Holland hup, laat de leeuw niet in zijn hemdje staan!')

Vrijdag ben ik naar een UWC-party geweest. Het thema was 80’s, dus iedereen was in hele ‘hippe’ kleren. Zie hieronder mijn resultaat. De verkleedfeestjes zijn hier geweldig. En het feit dat ik op 80’s muziek heb gedanst maakt dit feestje nog eens wat leuker. Wat was dat eigenlijk een gekke tijd. Wij hebben dat in ieder geval wel lekker gek aangepakt.

En dan is er nog een ander groot ding deze week. Het is theaterweek! Mijn theaterlessen zijn deze maandag begonnen. Het begin is nog vrij simpel, we zijn nu bezig met bewegen en bewegingen, ik wist niet dat er zo veel verschillende waren. We hebben ook al improvisatie gedaan samen met de secondyears, het is zeer inspirerend. Ik wordt er ontzettend enthousiast van en het geeft me positieve energie. Tot woensdag heb ik nog lessen en daarna een tijd niet meer. In oktober heb ik dan ergens weer tien dagen les. Super!

Waarschijnlijk heb ik weer eens ontzettend veel spelfouten gemaakt(sorry meneer Mollema en alle andere docenten Nederlands op het WLG) Al dat Engels hier is niet goed voor mijn native language. Maar nu kan het nog wel eens veel erger zijn dan normaal, vanwege mijn hoge level of moeheid, wat alles te maken heeft met de climate change overnighter van gisteren op vandaag. Ik heb gisteren in Musala basement geslapen, dat is de theater plek. Vanaf acht uur hebben we naar twee films over climate en climate change gekeken eerst de film van El gore, daarna een natuurfilm en ik heb ze allebei al een keer met aardrijkskunde gezien . De commentaren van mensen van over de hele wereld maakte het dit keer nog interessanter. Hierna volgde een discussie over climate change en wat er aan gedaan moet worden. Het is geen simpele kwestie, en eigenlijk was mijn zeer oververmoeide brein niet meer in staat om deel te nemen, maar het was wel interessant. De avond werd geëindigd met de film 2012 en rond een uur of drie lag ik dan toch eindelijk te slapen.
En zo gaan hier de weken snel voorbij, met dit blogmoment om even weer wat situaties en leukigheden naar boven te halen en mijn brein op orde te stellen. Zodat ik er weer tegenaan kan de volgende week.